بررسی دو SUV موفق چینی در ایران؛ چری تیگو 5 و هایما S7 (+عکس)

پول‌نیوز -موج فزاینده ی ورود خودروهای چینی به ایران دو اثر ویژه بر بازار خودرو داشته است. اوّلی تب خرید SUV یا شاسی بلندهای کوچک و ارزان قیمت است که به شدّت در میان ایرانیان رواج پیدا کرده و دیگری اشتیاق عجیب خودروسازان داخلی در مونتاژ محصولات چینی در داخل داشت. حاصل این دو اثر ویژه، وضعیت سومی است که بیشتر خودروسازان داخلی را مشغول کرده و آن تولید و مونتاژ SUV چینی در ایران است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پیش از این شرکت مدیران خودرو با همکاری آشکار خود با شرکت چری چین، که با ورود به ایران نام ام وی ام نیز به نام های آن اضافه شد، مدل هایی از کراس اوورهای کوچک یا میان قامت چری را عرضه نموده بود. کرمان خودرو نیز تلاش هایی در این جهت داشته است.

حتّی سایپا نیز در این تب گرفتار شد و پای برند ناآشنای چانگان را به ایران باز نمود. در این میان ایران خودرو تأخیر یکی دو ساله ای از خود نشان داد و در نهایت آن هم مجاب به مونتاژ مدلی از کراس اوور چینی در ایران شد. حاصل این تصمیم، تولید خودرویی با نام S7 از کمپانی هایمای چین بود.




این خودرو به نسبت اکثر چینی های حاضر در بازار ایران، سر و شکل وجیه تری دارد. تماماً یک SUV است. ظاهری عضلانی و توپر دارد و عرضه ی نسخه ی توربو خبر از کاربری اسپرت آن دارد. در ردیف رقیبان اصلی این خودرو، چری تیگو 5 قرار دارد از تازه ترین طرّاحی های شرکت چری است و بالطبع در شرکت مدیران خودروی ایران نیز مونتاژ می شود.

این دو خودرو در بسیاری از ویژگی های فنّی مشابه هستند و حتّی آمار و ارقام عملکرد سیستم پیشرانه و تولید نیروی محرّک آنها نیز تا حدود زیادی به هم شبیه است. البته ظاهر نسبتاً فانتزی چری با ظاهر شسته ورفته و زوایای منطقی طرّاحی هایما، تمایزاتی دارد. لیکن در همین سطح نیز می توان به وجوه متعدد تشابه تیگو 5 و هایما S7 اشاراتی داشت. به عنوان مثال، وزن هر دو خودرو عددی نزدیک به 1540 کیلوگرم است.

و طول و عرض و ارتفاع تیگو 5 و هایما S7 نیز در محدوده ی 4 متر و نیم، 1 متر 83 سانتی متر و 1 متر 73 سانتی متر است. فاصله ی محور های این دو کراس اوور دیفرانسیل جلو دقیقاً 2 متر و 61 سانتی متر با اندکی اختلاف میلیمتر است.



در خصوص پیشرانه، تیگو 5 و هایما S7 از موتورهای 2 لیتری 4 سیلندر با 16 سوپاپ بهره می برند که قدرت تولیدی در موتور هایما S7 معادل 148 اسب بخار و در موتور چری تیگو 5 معادل 139 اسب بخار است. گشتاور تولیدی موتور تیگو 5 و هایما S7 در محدوده ی 182 نیوتون متر قرار می گیرد. سرعت نهایی هر دو موتور 165 کیلومتر بر ساعت است. ولی هایما S7 برای رسیدن به سرعت 100 کیلومتر درساعت، 15.8 ثانیه زمان نیاز دارد و چری تیگو 5 در مدّت زمان 13 ثانیه به این سرعت دست پیدا می کند.

 مصرف سیکل ترکیبی موتور تیگو 5 و هایما S7 برای 100 کیلومتر رانندگی در شهر و بزرگراه نیز تقریباً مساوی و برابر با 8.8 لیتر است. در زمینه ی آلایندگی و میزان تولید گاز کربن دی اکسید نیز در هر کیلومتر رانندگی، سطح عملکرد دو پیشرانه با استاندارد یورو 5 تطبیق یافته است.




تمایز اصلی در سیستم انتقال سرعت و جعبه دنده ی هایما S7 و چری تیگو 5 ظاهر می شود. هایما S7 از یک جعبه دنده ی 5 سرعته ی اتوماتیک بهره می برد، در حالی که گیربکس چری تیگو 5 از نوع CVT با امکان انتخاب کاربری دستی بوده و در حالت دستی تا 7 دنده امکان تعویض و افزایش سرعت دارد.

در زمینه ی ایمنی چری تیگو 5 مانند بیشتر محصولات چری، 5 ستاره از مؤسسه ی ایمنی و استاندارد چینی C-NCAP دارد. البته سطح ایمنی هایما S7 نیز در ظاهر نزدیک به چری تیگو 5 است. لیکن از وجود چنین تأییدیه ای برای آن سخنی نرفته است. هر دو خودرو 4 کیسه هوا برای سرنشینان جلو دارند. از ترمزهای دیسکی خنک شونده و ضدّ قفل با فنّاوری ABS و  EBD بهره می برند. هایما S7 سیستم های کنترل هوشمند کشش، ترمز کمکی و سیستم پایداری الکترونیکی را در خود تعبیه دارد.




 در زمینه ی امکانات رفاهی، لیست قابل توجهی از آپشن و افزونه را می توان در کابین و بدنه ی تیگو 5 و هایما S7 نشان داد. کروز کنترل، سانروف برقی، شیشه های برقی، روکش های چرمی صندلی، دوربین عقب، سنسور پارک عقب و سنسور برخورد، سیستم تهویه ی مطبوع خودکار، سیستم استارتر کی لس و ... از این قبیل هستند.

گرچه تیگو 5 و هایما S7 هر دو در سال 2014 توسط کمپانی های مادر تولید شده اند و بلافاصله نیز در بازار ایران حضور یافته اند، امّا در کشور چین ویرایش های مختلفی از آنها موجود می باشد.

به عنوان مثال، چری تیگو 5 در همان اواخر سال 2014 مقداری جزئی از به سازی بدنه و شاسی را تجربه نمود و فیس لیفت آن نیز بلافاصله انجام گرفت. هایما S7 نیز با توان های مختلفی که حاصل وجود دو نوع موتور مختلف بود در چین عرضه شده است. علاوه بر این نسخه ی دنده دستی هایما S7 نیز در چین عرضه شده است. لیکن به نظر می رسد اینبار سازنده ی ایرانی در عقد قرارداد با چینی ها، لیست کامل تری از مطالبات مشتریان را در یاد داشته و  از سازندگان اصلی مطالبه نموده است.

با وجود شباهت های بسیاری که در ویژگی های فنّی تیگو 5 و هایما S7 با آن مواجه می شویم، امّا تفاوت قیمت حدود 10 میلیون تومانی این دو نشان از عظم جدّی لااقل یکی از طرفین برای رقابت در زمینه ی تصاحب کلّی بازار دارد.

 قیمت هایما S7 تولید شده در ایران خودرو 95 میلیون تومان اعلام شده است و این در حالی است قیمت چری تیگو 5 محصول مدیران خودرو 108 میلیون تا 110 میلیون تومان می باشد.

 البته از آنجا که خط تولید چری در ایران بسیار مجهّزتر و مستقل تر از خط تولید هایما S7 در سالن های مونتاژ ایران خودرو است، انتظار می رود برتری در خدمات پس از فروش و تأمین قطعات، از آن مدیران خودرو و چری تیگو 5 باشد.

منبع: پول نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.poolnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پول نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۷۵۸۹۳۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تانک M2 بردلی: بررسی جامع تانک افسانه‌ای ایالات متحده (+عکس)

خودروی زرهی جنگی بردلی، به‌عنوان سیستم استاندارد جابجایی پیاده‌نظام و شناسایی ارتش ایالات متحده شناخته می‌شود. بردلی که برای مقابله با زره‌پوش جنگی پیاده‌نظام BMP-۱ شوروی سابق توسعه یافته و در سال ۱۹۸۱ معرفی شد، کارنامه‌ای درخشان از خود به جای گذاشته است.

از زمان معرفی، بیش از ۶۷۰۰ دستگاه بردلی از خطوط تولید خارج شده‌اند و پیشرفت‌ها و گونه‌های مختلف آن، خانواده بردلی را به نیرویی غالب در میدان‌های نبرد جهان تبدیل کرده‌اند.

به گزارش گچت نیوز، بردلی در دو گونه اصلی تولید می‌شود: خودروی رزمی پیاده‌نظام M2 و خودروی رزمی سواره‌نظام M3. ارتش آمریکا از تانک بردلی برای اهداف مختلفی از جمله پشتیبانی از مهندسی رزمی، حمل سامانه‌های توپخانه‌ای، آتش پشتیبان، عملیات آمبولانس، جابجایی فرماندهی و موارد دیگر استفاده می‌کند.

این خودرو از زمان معرفی، در عملیات‌های رزمی جهانی در چندین کشور حضور داشته‌اند. یکی از آخرین موارد، کشور اوکراین است که نیروهای محدودی از بردلی را در اختیار دارد.

از زمان معرفی بردلی، تلاش‌های متعددی برای جایگزینی این خانواده با سیستم‌های مشابه یا پیشرفته‌تر صورت گرفته است، اما هیچ‌کدام موفق نبوده‌اند. این امر باعث تداوم بردلی در عملیات رزمی شده است و همچنان به جابجایی نیروها در شرایط پرخطر ادامه می‌دهد. عوامل متعددی باعث شده‌اند تا بردلی به یکی از برجسته‌ترین خودروهای زره‌پوش جنگی در حال فعالیت در سراسر جهان تبدیل شود.

این خودرو دارای نقاط قوت و ضعف متعددی است که آن را به گزینه‌ای مرگبار برای میدان نبرد تبدیل می‌کند و در عین حال، نیاز به پیشرفت‌های آتی را نیز گوشزد می‌کند. همچنین، به‌تازگی نسل جدید تانک بردلی M2A4E1 نیز به‌تازگی رونمایی شده که پیشرفته‌ترین و قدرتمندترین نسخه Bradley تاکنون نیز محسوب می‌شود.

تانک M2 بردلی: حاکم میدان نبرد از ۱۹۸۱ تاکنون

در اوایل دهه ۱۹۶۰ میلادی، توسعه خودروی زره‌پوش جنگی بردلی با هدف ایجاد یک نفربر زنجیری جدید آغاز شد که بتواند ضمن برابری سرعت با تانک اصلی میدان نبرد ام ۱ آبرامز، توانایی انهدام تانک‌های دشمن را نیز داشته باشد. هرچند این هدف بسیار بلندپروازانه به نظر می‌رسید، اما بردلی در بسیاری از زمینه‌ها موفق عمل کرد.

مدل M2 بردلی به برجکی مجهز است که توپ خودکار M242 بوشماستر 25 میلی‌متری را در خود جای داده است. این توپ توان نفوذ به بیشتر پلتفرم‌های زرهی، از جمله تانک‌ها را داراست.

پس از تحویل تعدادی بردلی به اوکراین، این خودرو در انهدام تانک T-90 روسی که دقیقاً همان هدفی بود که برای آن طراحی شده بود، نقش مؤثری ایفا کرد. با وجود اینکه گلوله 25 میلی‌متری، کالیبر رایجی برای نابودی تانک‌ها به شمار نمی‌رود، اما توانایی بردلی در شلیک مداوم گلوله با سرعت ۱۰۰ تا ۵۰۰ گلوله در دقیقه آن را تا فاصله دو کیلومتری از هدف به گزینه‌ای مرگبار تبدیل می‌کند.

بردلی همچنین به سامانه موشک تاو مجهز است که توانایی مقابله با اکثر خودروهای زره‌پوش را دارد. علاوه بر این، یک قبضه مسلسل M240C و سایر تسلیحات دفاعی از جمله پرتاب‌گر نارنجک دودزا نیز روی بردلی تعبیه شده است.

مرگباری بودن، تنها کارکرد تانک M2 بردلی نیست. این خودرو در درجه اول برای جابجایی نیروها طراحی شده است. Bradley بسته به نوع خودرو، توانایی حمل ۳ تا ۷ نیروی رزمی کاملاً مجهز را دارد. با یک مخزن سوخت دیزل، شعاع عملیاتی حدود ۵٠٠ کیلومتری داشته و می‌تواند تا سرعت ۶۶ کیلومتر بر ساعت روی سطوح مختلف زمین حرکت کند.

سابقه عملیاتی طولانی‌مدت این خودرو نشان‌دهنده کارکرد موفق آن در انواع محیط‌های مختلف در سراسر جهان است. در مورد زره بردلی نیز باید گفت که این خودرو در برابر سلاح‌های سبک و آتش توپخانه از نفرات خود محافظت می‌کند. با وجود تمام ویژگی‌های مثبت، بردلی نقاط ضعفی نیز دارد که در بخش بعدی به آن‌ها خواهیم پرداخت.

نقاط ضعف بردلی: هزینه و سایر محدودیت‌ها

یکی از مهم‌ترین نقاط ضعف تانک M2 بردلی، ماندگاری طولانی‌مدت آن در ارتش است که منجر به تلاش‌های متعدد برای جایگزینی آن شده است. بردلی در بسیاری از محیط‌ها خودرویی مؤثر است، اما پنتاگون (وزارت دفاع آمریکا) دهه‌هاست که در تلاش برای جایگزینی آن است.

یکی از پرهزینه‌ترین تلاش‌ها، برنامه سامانه‌های رزمی آینده ارتش آمریکا (FCS) بود که جانشین‌های ایده‌آلی برای بردلی و تانک M1 در نظر گرفته می‌شد.

در حالی که شاید به نظر برسد این موضوع یک نقطه قوت برای بردلی است (این‌که به این زودی جایگزین نخواهد داشت)، اما هزینه‌ها را هم نباید فراموش کرد. طبق گزارش مؤسسه بین‌المللی مطالعات استراتژیک، ایالات متحده تاکنون برای جایگزینی بردلی ۲۴ میلیارد دلار هزینه کرده است.

این مبلغ چشمگیری است و از همه بدتر اینکه هر تلاشی برای توسعه یک جایگزین مناسب برای آن به شکست انجامیده تا بردلی را همچنان در فهرست تجهیزات فعال ارتش باقی بماند. گذشته از هزینه جایگزینی، حفره‌های امنیتی متعددی وجود دارد که بردلی را در برابر نابودی آسیب‌پذیر می‌کند.

این موارد شامل فقدان دفاع در برابر آتش ضدزره، موشک‌های هدایت‌شونده، حملات هلیکوپتر، مین‌های ضدتانک و در برخی موارد وسایل انفجاری دست‌ساز است که می‌تواند یک تانک M2 بردلی را از کار انداخته یا سرنشینان آن را کشته و زخمی کند.

مانند اکثر تانک‌های زنجیری با وزن بیش از ۲۷ تن، بردلی نیز سروصدای زیادی ایجاد می‌کند و ورود پنهانی به یک منطقه با این خودرو تقریباً غیرممکن است. همچنین در مناطق توسعه‌یافته با مشکلاتی در ارتباطات رادیویی مواجه است و برای عبور از آب هم ایده‌آل نیست؛ البته فقط تعداد محدودی از خودروهای زره‌پوش برای عبور از آب ساخته شده‌اند و این نمی‌تواند نقطه ضعف خیلی بزرگی برای تانک Bradley به‌حساب آید.

با وجود این محدودیت‌ها و علی‌رغم تلاش‌های پنتاگون برای پیدا کردن یک جایگزین مناسب، نمی‌توان اثربخشی رزمی و ماندگاری بردلی را انکار کرد. بردلی صرف‌نظر از آینده خود، خودروی رزمی کارآمدی است که ارزش وزن زره‌اش را دارد.

کانال عصر ایران در تلگرام